Konjak

Svaki konjak mora biti proizveden u oblasti Cognac u Francuskoj. Poseban dekret iz 1909 imenuje ovu regiju kao jedinu gde se može proizvoditi originalni konjak, a istim dokumentom su strogo definisani vrsta grožđa (isključivo belo) od koje se konjak spravlja i sama tehnologija izrade. Ovaj dokument strogo zabranjuje upotrebu šećera u procesu destilacija, kao i upotrebu prese pri dobijanju soka iz grožđa. Destilacija se obavlja u bakarnim kazanima i konjak se destiluje dva puta. Maksimalan sadržaj alkohola u konjaku može biti do 72%.

Zakon zahteva da podrumi u kojima se skladišti konjak da ostari moraju biti odvojeni od samog procesa destilacije. Konjak u hrastovom buretu ne sme stajati manje od 30 meseci a ova burad se prave od drveta iy posebnih šuma - Limousin ili Tronçais. Zahvaljujući ovako preciznom procesu izrade konjaka, niti jedno drugo alkoholno piće iz drugog regiona ili izrađeno drugačijim procesom ne može nositi ovaj naziv.

Starenje konjaka se odvija u tri faze. U prvoj fazi – “ekstrakciji” konjak se neposredno po destilaciji pretače u hrastovu burad koja mu prenosi jedinstvenu aromu i boju. U drugoj fazi, jednostavno nazvanoj “starenje”, vrši se smanjenje količine alkohola u konjaku sa početnih 72% do uobičajenih 40%. Što više vremena konjak provede u ovoj fazi, to su bogatiji ukus, aroma i boja koje ima. Smatra se da se najbolji konjak dobija kada provede oko 50 godina u ovoj fazi starenja. Poslednja faza – “oksidacija”, ima za cilj da konjak dobije svoju konačnu zlatnu boju. Nakon toga, konjak se flašira.

Konjak je mešavina izvornih sirovina različitih godišta, koje meša majstor podruma, odgovoran za ukus i aromu svakog pojedinog konjaka. Mada uvek prati stroga pravila zakona, majstor ima slobodu da meša raličite količine primarnog pića i da bira kada će se konjak pretočiti iz mlade u staru burad, gde starost bureta određuje finalnu aromu konjaka.

Kvalitet konjaka se prepoznaje po oznaci koju nosi na flaši i to:

* V.S. (Very Special) ili *** (tri zvezdice) za konjak čiji je najmlađi činilac star bar dve godine.
* V.S.O.P. (Very Superior Old Pale), Réserve... za konjak čiji je najmlađi činilac star bar četiri godine.
* Napoléon, X.O, ili Hors d'âge... za konjak čiji je najmlađi činilac star bar šest godina.


Još u 3. stoljeću p.n.e., stari Rimljani su donijeli kulturu uzgoja vinove loze u oblast Cognac koja svojim specifičnim karakteristikama nudi uslove za razvoj posebnih sorti grožđa koje se ne mogu nigdje drugo uzgajati. Svaki pravi cognac mora biti proizveden u oblasti Cognac.

Oblast Cognac nalazi se u Francuskoj uz rijeku Charente, 120 km sjeverno od Bordeauxa i izlazi na obalu Atlantskog okeana. Obuhvata šest regiona, među kojima je i Cognac - po kojem je čuveno alkoholno piće i dobilo ime. Posebnim dekretom iz 1909. godine ova oblast se imenuje kao jedina gdje se može proizvoditi originalni cognac, a isti dokument definira i vrstu grožđa (bijelog) od koje se cognac pravi te tehnologiju izrade. Dekret strogo zabranjuje upotrebu šećera u procesu destilacije, kao i upotrebu prese pri dobijanju soka iz grožđa. Destilacija se obavlja u bakarnim kazanima i cognac se mora dva puta destilirati. Maksimalan sadržaj alkohola u konjaku može biti do 72%.

Podrumi u kojima se skladišti cognac da ostari moraju biti odvojeni od samog procesa destilacije. Konjak u hrastovom buretu ne smije stajati manje od 30 mjeseci, a burad se prave samo od drveta iz šuma Limousin i Tronçais. Zahvaljujući preciznom procesu izrade, nijedno drugo alkoholno piće iz drugog regiona ili dobijeno drugačijim procesom ne smije nositi naziv cognac.

Starenje se odvija u tri faze. U prvoj- ekstrakciji cognac se odmah nakon destilacije pretače u hrastovu burad koja mu prenosi jedinstvenu aromu i boju. U drugoj fazi - starenju, vrši se smanjenje količine alkohola sa početnih 72% do uobičajenih 40%. Što cognac više stari, to su mu bogatiji okus, aroma i boja koje ima. Smatra se da je cognac najbolji kada stari oko 50 godina. U posljednoja fazi - oksidaciji, cognac dobija svoju zlatnu boju. Nakon toga se flašira.

Starenjem cognac godišnje gubi oko 3% svoje zapremine, što se, kao i kod whiskeya, naziva the angels’ share, tj. dio koji anđeli uzimaju za sebe.

Kad i kako piti konjak

Cognac se, po pravilu, pije iz čaše posebnog oblika. U dobrim restoranima služi se u velikoj balon čaši, iako poznavaoci tvrde da je potpuni ugođaj tek kada se pije iz tulipe čaše, zapremine 13 cl u koju se sipa samo 2,5 cl cognaca.

Cognac se obično pije nakon jela, uz dobru cigaru ili kvalitetnu crnu čokoladu sa velikim procentom kakaa. U posljednje vrijeme, cognac je sve popularniji kod mlađih generacija te je došlo i do velike komercijalizacije ovog pića. Danas se cognac često miješa sa pićima kao što su mineralna voda, cola, a često se pije i sa ledom (najviše u Americi), čime se znatno udaljava od tradicije i suštine jednog od najelegantnijih alkoholnih pića na planeti.